دستم

به تو که نمی رسد،

 
فقط حریف واژه ها می شوم !

 
گاهی،

هوس می کنم،

 
تمام کاغذهای سفید روی میز را،

 
از نام تو پرکنم …

تنگاتنگ هم،

 
بی هیچ فاصله ای !!

 
از بس،

 
که خالــی ام از تو …

 
از بس،

 
که تو را کـم دارم …

 
آخر مگرکاغذ هم،

زندگی می شود

نوشته شده در شنبه 91/3/27ساعت 9:1 صبح توسط محمد فاطمی نظرات ( ) | |